Martijn Schraven (1978) is freelance journalist, tekstschrijver, lezer en liefhebber van muziek die al lang niet meer gemaakt wordt. Maar eerst en vooral papa. Thuispapa, om precies te zijn. Dat léék ooit een heel logische keuze. Met regelmaat geeft hij middels zijn columns een inkijkje in zijn dagelijkse beslommeringen.
Alles uit de kast
Je hoopt als ouder dat je kinderen later alles uit de kast zullen halen om te slagen op school, bij hun sportclub en -vooral – in het leven algemeen. Ten aanzien van mijn oudste dochters heb ik er alle vertrouwen in dat dit later goed gaat komen. Vooral Lizzy toont bij herhaling aan dat ze alles uit de kast weet te halen.
Het is kwart voor acht ’s ochtends en werkelijk alles is al de kast uit; de zoefzoef dieren, alle duplo, de houten puzzels, de pop plus toebehoren, het boek van Maisy Mouse (dit is een puzzelboek met heel veel stukjes), het bonte ballonnenspel van Nijntje, de Little People inclusief toebehoren en het Woezel en Pip-spel. De blokken doos, de Nijntje poppetjes, de speelkassa met munten en de stapeltoren. Inmiddels is echter Maya de Bij begonnen op tv. Even geen tijd meer dus om te spelen.
Je hoopt als ouder ook dat je kinderen later goed met elkaar overweg zullen kunnen. Dat ze leren samen te spelen en waar nodig samenwerken. Dat ze er voor elkaar zijn.
Nou, ik kan gerust stellen: dat zit met de tweeling wel snor. Natuurlijk, als ik ze allebei een lange vinger geef, dan komt het voor dat ik me even omdraai om vervolgens te zien hoe Leon met twéé koekjes zit met naast zich een beteuterde Julia. Anderzijds eigent Julia zich geregeld precies dát little people-poppetje toe waar Leon nou net mee aan het spelen was. Aan oren of haar trekken, over elkaar heen kruipen en de ander simpelweg omver duwen; ze zijn aan elkaar gewaagd. Het is hun mate van eensgezindheid op andere vlakken die me vertrouwen in de toekomst schenkt. Als je ziet hoe snel, hoe grondig en hoe eensgezind doelgericht ze getweeën het keukenkaste leegruimen terwijl ik even met de redactie bel; verbazingwekkend. Prachtig teamwerk. Ik kan niet anders zeggen.
Ik kan ook niet anders dan zeggen dat ik het hierbij een beetje jammer vind dat de bus poedersuiker open was. Wat ben ik toch een gezegende papa, hou ik mezelf maar voor terwijl ik de stofzuiger van boven haal.
